Het eerste huis is in 1655 van I. van Erpicum.

Dit 11,50 m. brede dubbele woonhuis is omstreeks 1738 in de in het grachtenboek afgebeelde toestand gebracht voor Cornelis de Gijselaar.

Het heeft een rechte kroonlijst , geblokte hoekpilasters, een vooruitgeplaatste middentravee met deuromlijsting van Ionische pilasters, een bordes met stoeppalen en een hek.

In het midden van de balustrade (verdwenen) een gekroond fort, het wapen van de Gijselaar.

Het heeft een stoep en onder de kroonlijst zes consoles met tussenlichten.

De brede zij-ingang is omstreeks 1768 gemaakt.

In 1989 is het gebouw gesplitst in zes appartementen met bergingen en een lift.